
دستگاه تنفسی ، اکسیژن برای سلولهای بدن را تامین می&zwnj کند و دی&zwnj اکسید کربن موجود در بافتها را به خارج از بدن دفع می&zwnj کند. دستگاه تنفس شامل ریه&zwnj ها ، مجاری هوایی و قفسه سینه است که ریه&zwnj ها را در خود جای داده است. در هنگام دم ، ریه&zwnj ها بزرگ می&zwnj شوند، فشار درون ریه کاهش می&zwnj یابد. اختلاف فشار بین ریه و هوای بیرون افزایش می&zwnj یابد و باعث می&zwnj شود که هوا به درون ریه&zwnj ها راه یابد. در هنگام بازدم حجم ریه کمتر می&zwnj شود فشار درون ریه افزایش یافته و اختلاف فشار با هوای بیرون بیشتر شده و هوا از ریه&zwnj ها خارج می&zwnj شود.
هدف تنفس مبادلات گازها بین بدن و محیط خارج است. برای انجام این کار تنفس را می&zwnj توان به 4 بخش تقسیم کرد: تهویه ریوی که به معنی ورود و خروج هوا بین محیط و حبابچه&zwnj هاست ، دیفوزیون اکسیژن و دی&zwnj اکسید کربن بین حبابچه&zwnj ها و خون ، انتقال اکسیژن و دی&zwnj اکسید کربن در خون و مایعات بدن به سوی سلولها و بر&zwnj عکس و تنظیم تنفس. سیستم عصبی بطور طبیعی میزان تهویه حبابچه&zwnj ای را بسته به نیازهای بدن تنظیم می&zwnj کند. بطوری که فشار اکسیژن و دی&zwnj اکسید کربن خون شریانی حتی در جریان فعالیت عضلانی متوسط تا طاقت فرسا و انواع استرسهای تنفسی به سختی تغییر می&zwnj کند.
مرکز تنفسی از چندین گروه نورونها تشکل شده که بطور دو&zwnj طرفه در بصل&zwnj النخاع و پل مغزی قرار گرفته&zwnj اند. مرکز تنفسی به سه مجموعه عمده از نورونها تقسیم می&zwnj شود.
&bull یک گروه تنفسی پشتی که در ناحیه پشتی بصل&zwnj النخاع قرار داشته و بطور عمده موجب عمل دم می&zwnj شوند. این گروه نقش اصلی را در کنترل تنفس دارند.
&bull یک گروه تنفسی شکمی که در بخش شکمی - جانبی بصل&zwnj النخاع قرار داشته و بسته به اینکه کدام نورونها در این گروه تحریک شوند، می&zwnj تواند موجب عمل دم و بازدم شود.
&bull مرکز پنوموتاکسیک که در ناحیه پشتی در بخش فوقانی پل مغزی واقع شده و به کنترل فرکانس و طرح تنفس کمک می&zwnj کند.
شامل 4 صفحه word

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-106641-%d8%af%d8%a7%d9%86%d9%84%d9%88%d8%af-%d9%85%d9%82%d8%a7%d9%84%d9%87-%d8%aa%d9%86%d8%b8%db%8c%d9%85-%d8%aa%d9%86%d9%81%d8%b3/
- ۹۵/۰۶/۳۰